Tilraunir með þvagefni sem nituráburð hjá LbhÍ

Landbúnaðarháskóli Íslands gaf nýverið út rit undir heitinu: Tilraunir með þvagefni (urea) sem nituráburð. Er þar gerð grein fyrir niðurstöðum nýlegra tilrauna þar sem þvagefni er notað sem niturgjafi í tún- og kornrækt. 

Á seinustu öld var gert nokkuð af tilraunum með þvagefni sem niturgjafa í túnrækt. Flestar sýndu þær lakari nýtingu nitur vegna þess hve rokgjarnt þvagefni er.

Vöruþróun áburðarframleiðenda hefur meðal annars beinst að því að bæta nýtingu niturs í áburði t.d með því að húða þvagefnið. Með því móti losnar þvagefnið hægar úr áburðarkornum og því líklegra að efnið komist í góða snertingu við jarðveginn sem dregur úr útskolun og uppgufun.

Í þessum nýju tilraunum LbhÍ var prófaður húðaður þvagefnisáburður (Sprettur +OEN), sem er á markaði hér á landi, og borinn saman við hefðbundinn CAN (kalkammonsaltpétur) nituráburð.

Þvagefnisáburðurinn skilaði ekki lakari niðurstöðum en viðmiðunaráburðurinn í tilraunum í túnrækt. Ein tilraun var gerð með þvagefnisáburð í kornrækt þar sem viðmiðunaráburðurinn skilaði betri niðurstöðu. Í umræðukafla ritsins segir að niðurstöður bendi til þess að nitrið hafi losnað of seint úr þvagefnisáburðinum, mögulega vegna mikilla þurrka þetta vor.

Höfundar benda á mikilvægi þess að gera fleiri tilraunir með þennan áburð við breytileg skilyrði, sér í lagi sem áburðargjafi í kornrækt.

Ritið má nálgast í tenglinum hér að neðan: 

Tilraunir með þvagefni (urea) sem nituráburð

sþ/okg